In de discussie met Johan Weggeman geeft Michiel Werkman nog eens de – ‘substantiële’ – verschillen aan tussen ‘echte’ en ‘quasi’-kredietunies. Werkman: ‘Ik stel vast dat stakeholders vooral gebaat zijn met duidelijkheid.’
Follow The Money publiceerde onlangs mijn column over échte kredietunies. Daarin heb ik getracht zo objectief als mogelijk duidelijkheid te verschaffen over de herrijzenis van Raiffeisen’s idealen via het fenomeen kredietunie. Ik plaatste de kredietunie in de context van andere initiatieven die het klein-zakelijke mkb weer toegang tot krediet willen verlenen. Met name tot de initiatieven zoals clubs van beleggers of investeerders die zich ten onrechte als kredietunie presenteren. Ik noemde hen quasi-kredietunies. Op mijn stuk reageerde Johan Weggeman, die onder meer gelieerd is aan die quasi-kredietunies. Hij voelt zich duidelijk aangesproken en toont zich in zijn gastcolumn merkbaar geïrriteerd. Zijn betoog is dat geharrewar over ‘de term’ kredietunies het mkb niet helpt. Ik stel vast dat stakeholders vooral gebaat zijn met duidelijkheid.
