De Common Bond en Agapè.
Een discussie tussen economen en theologen.
In onze haalbaarheidsstudie voor kredietunies schreven wij in 2011:
Gemeenschapszin.
Agapè (ἀγαπη) wordt in het Nederlands vertaald met ‘liefde of gemeenschapszin’. Met a’ga·pe wordt een door beginselen geleide of beheerste gemeenschapszin bedoeld. Ze kan al dan niet genegenheid en betrokkenheid inhouden, een betrokkenheid tussen mensen en met de samenleving waarin je leeft en de wil je daarvoor in te zetten om deze leefbaar te maken. Gemeenschapszin veronderstelt een loyaliteit die boven het eigen belang uitstijgt.
Gemeenschapszin is in de financiële wereld helaas niet meer aanwezig. De Rabobank, Triodos bank en SNS/ASN bank zijn uitzonderingen, maar toch niet zo georganiseerd dat de individuele rekeninghouders elkaar kennen en gemeenschapszin voelen.
De gemeenschapszin is hier abstract, meer een maatschappelijke betrokkenheid van de organisatie, dan een verbinding tussen de individuele leden.
Uit de conclusies en aanbevelingen van initiatieven als het Sustainable Finance Lab blijkt dat een groeiende meerderheid van de bevolking juist behoefte heeft aan gemeenschapszin als tegenwicht aan de doorgeslagen individualisering van de maatschappij.
Een Kredietunie bestaat bij de gratie van gemeenschapszin. Net zoals de boeren die eind negentiende eeuw geen krediet meer konden krijgen van de banken en besloten hun spaargeld in een gemeenschappelijke kas te stoppen, zij kozen daarmee voor onderlinge afhankelijkheid en verbondenheid in het aanvaarden van risico’s. De geschiedenis heeft bewezen dat die keuze hen geen windeieren heeft gelegd.
Wereldwijd kunnen Credit Unions alleen groeien bij de gratie van gemeenschapszin. De leden willen elkaar financieel helpen en coachen uit hoofde van het gemeenschappelijke algemene belang van (de leden van) de Credit Union, zij noemen dat de Common Bond.
In het NRC van 12 september j.l. schreef Marjoleine de Vos een artikel:
Liefde is Goed voor de Economie
Bezinning: Op een klipper bespraken economen en theologen deze week het verband tussen economie, liefde en geluk. Als iedereen zich inzet voor het algemeen belang is dat een vorm van liefde. En dan knapt de economie ook op.
De economen en theologen die afgelopen maandag en dinsdag zo’n 24 uur bijeen waren op dit schip, zijn daar in het kader van iets dat ze ERGO noemen, Grieks voor werk, maar ook de afkorting van Economie, Religie, Governance & Organisatie. Kortom, een verbinding tussen economie en geestelijke en maatschappelijke waarden. Daar gaan ze, nu al voor het derde jaar, met elkaar over praten, benedendeks, terwijl bovendeks de jufferblokken van polyamide oplichten in de zon. Lees het artikel op:
